Komunistička partija Jugoslavije

[Šabović Adis]

Oh, i ovdje pobrisan komentar?!
Evo, na drugi način: koliki retard osoba mora biti da makar i pomisli da medvjed može da upuca medvjeda? O slikanju da i ne govorimo...

[Hurija]

Još je ispadalo da je Tito ,zgodan i fin .

Visok metar i žilet,šepav na jednu nogu ,gdje li su oči bile tim ženama .

[Šabović Adis]

Apsolutno.
I ko mu tako šepavom dade da bude maršal, uzevši u obzir da je cio rat proveo u trezoru - daleko od desanata, ofanziva, tifusara i koječega...

[MunDzi]

Oh, i ovdje pobrisan komentar?!
Evo, na drugi način: koliki retard osoba mora biti da makar i pomisli da medvjed može da upuca medvjeda? O slikanju da i ne govorimo...

Samo retard moze biti KPJ nostalgican.

[Šabović Adis]

Oh, i ovdje pobrisan komentar?!
Evo, na drugi način: koliki retard osoba mora biti da makar i pomisli da medvjed može da upuca medvjeda? O slikanju da i ne govorimo...

Samo retard moze biti KPJ nostalgican.

A ja mislio da ima retarda i bez da su KPJ nostalgični.

Hajde, prestani lagati, ne ide ti.

[MunDzi]

A ja mislio da ima retarda i bez da su KPJ nostalgični.

Hajde, prestani lagati, ne ide ti.

[Šabović Adis]

A ja mislio da ima retarda i bez da su KPJ nostalgični.

Hajde, prestani lagati, ne ide ti.

De, uozbilji se!

[MorningStar]

Titoizam kao i većina drugih političkih pokreta prolazi kroz evoluciju tako da svoj završni oblik dobiva tek 1953. godine novim ustavom. Bez obzira na neslaganje s drugim komunističkim državama nad kojima dominira SSSR, osnovna politika Titoizma ostaje vjernost komunizmu, kao i protivljenje parlamentarnoj demokraciji. Ta politička osnova se u prvom razdoblju nadograđuje s javnom politikom neutralnosti ili jednake političke udaljenosti između Washingtona i Moskve koja će u kasnijim godinama prerasti u pokret nesvrstanih od kojih je SFR Jugoslavija jedan od osnivača.

Na unutarnjopolitičkom planu osnovu Titoizma predstavlja samoupravljanje koje nastaje 1950. godine. Teoretski po tom zakonu radnici su imali pravo upravljati tvornicama i tako je bila oduzeta vlast birokratima. Jednostavnim rječnikom govoreći cilj samoupravljanja koje će biti izloženo stalnim propagandnim napadima SSSR-a je bio da radnici uživaju u plodovima svoga rada.

Kongresi SKJ - KPJ

Peti kongres KPJ


Članovi politbiroa na Petom kongresu KPJ, održanom od 21-28. jula 1948. u Beogradu bili su:

Politbiro (9 članova): Josip Broz Tito, Edvard Kardelj, Milovan Đilas, Aleksandar Ranković, Ivan Gošnjak, Moša Pijade, Boris Kidrič, Blagoje Nešković i Franc Leškovšek.
Politbiro (4 kandidata): Vladimir Bakarić, Đuro Pucar, Lazar Koliševski i Svetozar Vukmanović-Tempo.
Šesti kongres KPJ
Glavni članak: Šesti kongres KPJ
Članovi Izvršnog komiteta na Šestom kongresu KPJ, održanom od 2-7. novembra 1952. u Zagrebu bili su: Izvršni komitet (članovi): Josip Broz Tito (Generalni sekretar Izvršnog komiteta), Edvard Kardelj, Milovan Đilas (do 17. januara 1954), Aleksandar Ranković, Ivan Gošnjak, Moša Pijade (do 15. marta 1957), Boris Kidrič (do 11. aprila 1953), Franc Leškovšek, Vladimir Bakarić, Đuro Pucar, Lazar Koliševski, Svetozar Vukmanović-Tempo, Petar Stambolić (od 1954.), Miha Marinko (od 1955), Blažo Jovanović (od 1955).


Sedmi kongres SKJ

Članovi Izvršnog komiteta na Sedmom kongresu SKJ, održanom od 22-26. aprila 1958. u Ljubljani bili su:

Izvršni komitet (15 članova): Josip Broz Tito (Generalni sekretar Izvršnog komiteta), Edvard Kardelj, Aleksandar Ranković, Ivan Gošnjak, Svetozar Vukmanović-Tempo, Đuro Salaj (do 20. maja 1958), Đuro Pucar, Lazar Koliševski, Franc Leškovšek, Vladimir Bakarić, Miha Marinko, Blažo Jovanović, Petar Stambolić, Jovan Veselinov i Veljko Vlahović.
Sekretarijat Izvršnog komiteteta (5 članova): Josip Broz Tito (Generalni sekretar Izvršnog komiteta), Edvard Kardelj, Aleksandar Ranković, Ivan Gošnjak (do 2. juna 1965) i Svetozar Vukmanović-Tempo (do 2. juna 1965).


Osmi kongres SKJ

Članovi Izvršnog komiteta na Osmom kongresu SKJ, održanom od 7-13. decembra 1964. u Ljubljani bili su:

Izvršni komitet (19 članova): Josip Broz Tito (Generalni sekretar Izvršnog komiteta), Edvard Kardelj, Aleksandar Ranković (do 1. jula 1966), Veljko Vlahović, Vladimir Bakarić, Krste Crvenkovski, Ivan Gošnjak, Blažo Jovanović, Lazar Koliševski, Boris Krajger, Miha Marinko, Cvijetin Mijatović, Đorđije Pajković, Đuro Pucar, Petar Stambolić, Mika Špiljak, Mijalko Todorović (do 4. oktobra 1966), Jovan Veselinov, Svetozar Vukmanović-Tempo i Milentije Popović (od 1. jula 1966).
Sekretarijat Izvršnog komiteteta (4 članova): Josip Broz Tito (2. juna 1965do 4. oktobra 1966 Generalni sekretar Izvršnog komiteta), Aleksandar Ranković (2. juna 1965 do 1. jula 1966), Edvard Kardelj (2. juna 1965 do 4. oktobra 1966), Veljko Vlahović (2. juna 1965 do 1. jula 1966) i Mijalko Todorović (od 1. jula 1966).
Brionski plenum
Glavni članak: Brionski plenum
Četvrta plenarna sjednica Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije održana je 1. jula 1966 na Brionima. Predsjedništvo Izvršnog komiteta bili su (35 članova): Josip Broz Tito (predsjednik), Edvard Kardelj, Veljko Vlahović, Vladimir Bakarić, Krste Crvenkovski, Ivan Gošnjak, Blažo Jovanović, Lazar Koliševski, Boris Krajger (do 4. januara 1967), Miha Marinko, Cvijetin Mijatović, Đorđije Pajković, Đuro Pucar, Petar Stambolić, Mika Špiljak, Jovan Veselinov, Svetozar Vukmanović-Tempo, Milentije Popović, Koča Popović, Marko Nikezić (od oktobra 1968) i 16 drugih članova.

Članovi Izvršnog komiteta (11 članova): Mijalko Todorović (sekretar), Mirko Tepavac (4. oktobra 1966 do 1967), Miroslav Pečujlić i drugi.



Deveti kongres SKJ


Deveti kongres SKJ održan je u Beogradu od 11-15. marta 1969. godine.

Predsjedništvo Centralnog komiteta (52 članova): Josip Broz Tito (predsjednik), Mirko Tepavac (do 22. januara 1972), Nikola Ljubičić, Lazar Koliševski (do aprila 1972), Krste Crvenkovski (do aprila 1972), Dobroslav Ćulafić, Miko Tripalo (do 27. januara 1972), Cvijetin Mijatović, Marko Nikezić (do 21. oktobra 1972), Miroslav Pečujlić (do 27. januara 1972), Veselin Đuranović, Mirko Čanadanović (do 24. decembra 1972), France Popit i 38 weitere članova. Kasnije promjene: Milka Planinc (od 14. decembra 1971), Jure Bilić (od januara 1972), Tihomir Vlaškalić (od oktobra 1972) i Dušan Alimpić (od maja 1973).
Izvršni komitet Centralnog komiteta (15 članova): Josip Broz Tito (predsjednik), Mijalko Todorović (do 27. januara 1972), Miroslav Pečujlić (do 27. januara 1972), Veljko Vlahović (do 27. januara 1972), Budislav Šoškić, Vladimir Bakarić (do 27. januara 1972), Miko Tripalo (do 27. januara 1972), Stane Dolanc, Edvard Kardelj (do 27. januara 1972), Cvijetin Mijatović (do 27. januara 1972), Nijaz Dizdarević (do 27. januara 1972), Krste Crvenkovski (do 27. januara 1972), Kiro Gligorov, Fadil Hoxha i Stevan Doronjski. Na godišnjoj konferenciji (25. do 27. januara 1972) sastav Izvršnog komiteta je smanjen i članovi su postali: Josip Broz Tito (predsjednik), Krste Avramović, Budislav Šoškić, Jure Bilić, Stane Dolanc, Todo Kurtović, Kiro Gligorov, Fadil Hoxha i Stevan Doronjski.



Deseti kongres SKJ održan je u Beogradu od 27-30. maja 1974. godine.

Predsjedništvo Centralnog komiteta (39 članova): Josip Broz Tito (predsjednik), Edvard Kardelj, Stane Dolanc, Vladimir Bakarić, Mika Špiljak, Jure Bilić, Petar Stambolić, Miloš Minić, Lazar Koliševski, Kiro Gligorov, Aleksandar Grličkov, Cvijetin Mijatović, Vojo Srzentić, Fadil Hoxha, Stevan Doronjski, Nikola Ljubičić, Dušan Alimpić, Branko Mikulić, Angel Čemerski, Tihomir Vlaškalić, Veselin Đuranović, Milka Planinc, France Popit, Mahmut Bakalli i 15 drugih članova. Promjene od februara 1975: Dobroslav Ćulafić, Dušan Popović, Ivan Kukoć, Munir Mesihović, Dragoljub Stavrev, Ali Shukrija i Dobrivoje Vidić.
Izvršni komitet Centralnog komiteta (12 članova): Stane Dolanc, Jure Bilić, Todo Kurtović, Mirko Popović, Vojo Srzentić, Aleksandar Grličkov, Ivan Kukoć, Munir Mesihović, Dušan Popović, Dragoljub Stavrev, Ali Shukrija i Dobrivoje Vidić.
Jedanaesti kongres SKJ
Glavni članak: Jedanaesti kongres SKJ
Predsjednik Predsjedništa: Josip Broz Tito (predsjednik, do 4. maja 1980), Predsjedavajući Predsjedništva: Branko Mikulić (19. oktobra 1978 do 23. oktobra 1979), Stevan Doronjski (23. oktobra 1979 do 20. oktobra 1980), Lazar Mojsov (20. oktobra 1980 do 20. oktobra 1981), Dušan Dragosavac (20. oktobra 1981 do 29. juna 1982), Sekretari Predsjedništva: Stane Dolanc (23. juna 1978 do 15. maja 1979), Dušan Dragosavac (15. maja 1979 do 20. oktobra 1981) i Dobroslav Ćulafić (20. oktobra 1981 do 29. juna 1982).
Predsjedništvo (14 članova): Edvard Kardelj (do 10. februara 1979), Stane Dolanc, Vladimir Bakarić, Dušan Dragosavac, Petar Stambolić (do 10. oktobra 1981), Miloš Minić, Cvijetin Mijatović (do 18. juna 1979), Branko Mikulić, Veselin Đuranović, Vidoje Žarković (do 18. juna 1979), Lazar Koliševski (do 18. juna 1979), Aleksandar Grličkov, Fadil Hoxha, Stevan Doronjski (do 14. augusta 1981), Dobroslav Ćulafić, Lazar Mojsov, Hamdija Pozderac, Andrej Marinc, Dragoslav Marković (od 1. oktobra 1981), Dušan Alimpić (od 1. oktobra 1981) i 10 drugih članova: Josip Broz Tito (predsjednik,, do 4. maja 1980), France Popit (do aprila 1982), Milka Planinc (do 16. maja 1982), Tihomir Vlaškalić (do maja 1982), Nikola Stojanović, Vojo Srzentić, Angel Čemerski (do maja 1982), Mahmut Bakalli (do 6. maja 1981), Dušan Alimpić (do 28. aprila 1981), Nikola Ljubičić, Boško Krunić (od 28. aprila 1981) i Velli Deva (od 6. maja 1981).
Izvršni komitet Centralnog komiteta: Milan Daljević, Milojko Drulović, Pavle Gaži, Trpe Jakovlevski, Vlado Janžić, Ferhad Kotorić, Nandor Major, Marko Orlandić i Đuro Trbović.


Dvanaesti kongres SKJ

Predsjednik Predsjedništa: Mitja Ribičič (29. juna 1982 do 30. juna 1983), Dragoslav Marković (30. juna 1983 do 26. juna 1984), Ali Shukrija (26. juna 1984 do 25. juna 1985) i Vidoje Žarković (25. juna 1985 do 28. juna 1986), Sekretari Predsjedništva: Nikola Stojanović (29. juna 1982 do 26. juna 1984) i Dimče Belovski (26. juna 1984 do 28. juna 1986).
Predsjedništvo (14 članova): Vladimir Bakarić (do 16. januara 1983), Dušan Dragosavac, Dimče Belovski, Kiro Hadži Vasilev, Franjo Herljević (do 26. juna 1984), Nikola Stojanović, Milan Kučan, Mitja Ribičič, Dragoslav Marković, Dobrivoje Vidić, Veljko Milatović (do 30. jula 1984), Miljan Radović, Petar Matić, Ali Shukrija, Jure Bilić (od 1. jula 1983), Hamdija Pozderac (od 26. juna 1984), Vidoje Žarković (od 30. jula 1984) i 9 članova: Jure Bilić (do 1. jula 1983), Krste Markovski (do 5. maja 1984), Hamdija Pozderac (do 28. maja 1984), Andrej Marinc, Dušan Čkrebić (do 17. maja 1984), Dobroslav Ćulafić (do maja 1984), Marko Đuričin (do 28. aprila 1983), Sinan Hasani (do maja 1983), Dane Ćuić (do maja 1984), Josip Vrhovec (1. jula 1983 do 5. maja 1984), Slavko Veselinov (28. aprila 1983 do 28. aprila 1984), Ilaz Kurteshi (maj 1983 do 28. aprila 1984), Boško Krunić (28. aprila 1984 do 24. aprila 1985), Svetislav Dolašević (26. aprila 1984 do 1985), Vidoje Žarković (maj do 30. jula 1984), Georgije Jovičić (od maja 1984), Mato Andrić (28. maja 1984 do Juli 1985), Mika Špiljak (od 15. maja 1984), Kolë Shiroka (od 1985), Milan Pančevski (od 5. maja 1984), Marko Orlandić (od 30. jula 1984), Ivan Stambolić (od maja 1985), Đorđe Stojšić (od 24. aprila 1984), Radiša Gačić (17. maja 1984 do 1985) i Uglješa Uzelac (od Juli 1985).
Izvršni sekretar Centralnog komiteta: Trpe Jakovlevski, Vlado Janžić i Marko Lolić.


Trinaesti kongres SKJ

Predsjednik Predsjedništa: Milanko Renovica (28. juna 1986 do 30. juna 1987), Boško Krunić (30. juna 1987 do 30. juna 1988), Stipe Šuvar (30. juna 1988 do 17. maja 1989), Milan Pančevski (17. maja 1989 do 17. maja 1990), Miomir Grbović (17. maja do 26. maja 1990); Sekretari Predsjedništva: Radiša Gačić (28. juna 1986 do 30. juna 1988), Štefan Korošec (30. juna 1988 do 1990), Petar Škundrić (1990).
Predsjedništvo (14 članova): Ivan Brigić, Milanko Renovica (do 17. oktobra 1988), Ivica Račan (do 13. decembra 1989), Stipe Šuvar (do 17. maja 1989), Kolë Shiroka (do 17. oktobra 1988), Milan Pančevski (do 17. maja 1990), Vasil Tupurkovski (do 26. jula 1989), Marko Orlandić (do 11. januara 1989), Vidoje Žarković (do 11. januara 1989), Dušan Čkrebić, Radiša Gačić (do maja 1989), Štefan Korošec, Franc Šetinc (do 26. oktobra 1988), Boško Krunić (do 1. oktobra 1988), Uglješa Uzelac (od maja 1989), Jusuf Zejnullahu (od maja 1989), Miomir Grbović (od maja 1989), Perko Vukotić (od maja 1989), Petar Škundrić (od maja 1989), Boris Mužević (od maja 1989), Stanko Radmilović (maj do 5. decembra 1989), Ljubomir Varošlija (od 20. oktobra 1989) i 9 članova: Uglješa Uzelac (do maja 1988), Stanko Stojčević (do 13. decembra 1989), Azem Vllasi (do maja 1988), Jakov Lazarovski, Miljan Radović (do 11. januara 1989), Slobodan Milošević (do 24. maja 1989), Đorđe Stojšić (do maja 1988), Georgije Jovičić (do 28. aprila 1988), Abdulah Mutapčić (do 29. juna 1989), Kaqusha Jashari (maj do 17. November 1988), Milovan Šogorov (maj do 6. oktobra 1988), Petar Šimić (od 28. aprila 1988), Boško Kovačević (14. oktobra 1988 do 20. januara 1989), Rrahman Morina (od 27. januara 1989), Nedeljko Šipovac (od 20. januara 1989), Momir Bulatović (od 28. aprila 1989), Bogdan Trifunović (od 24. maja 1989), Nijaz Duraković (29. juna 1989 do marta 1990).
Izvršni sekretar Centralnog komiteta: Slobodan Filipović, Marko Lolić, Vukašin Lončar, Boris Mužević, Stanislav Stojanović, Uglješa Uzelac, Ljubomir Varošlija.

[Hurija]

Šta je sa 6 kongresom ,čudi me da je mašen.


Ova imena meni ništa ne govore.

[MorningStar]

Šta je sa 6 kongresom ,čudi me da je mašen.


Ova imena meni ništa ne govore.

Glavni problem kojim se bavio Šesti kongres odnosio se na ulogu partije u uslovima radničkog samoupravljanja. Uvođenje radničkog samoupravljanja označeno je na Šestom kongresu kao preloman događaj u razvitku socijalističkih društvenih odnosa. Šesti kongres je proklamovao novu društvenu ulogu Komunističke partije Jugoslavije, izraženu i promenom njenog naziva u Savez komunista Jugoslavije (SKJ). Novo ime trebalo je da naglasi približavanje Marksovom „savezu komunista" i pretvaranje u pokret koji bi se sve više odvajao od klasične političke organizacije.

Šesti kongres SKJ je radikalno raščistio s oblicima izgradnje socijalizma na selu po ugledu na sovjetsku praksu, gde su seljačke radne zadruge stvarane pod uticajem niza prinudnih mera ekonomske, političke i psihološke prirode.

Kongres je osudio blokovsku podelu sveta i metode hladnog rata, agresivnu politiku i kolonijalizam, izjašnjavajući se za miroljubivu koegzistenciju, nemešanje u unutrašnje poslove drugih država, davanje pomoći nerazvijenim zemljama, ravnopravnost u međunarodnim odnosima

Sto se tice imena skoro sam siguran da ako procitas pazljivo neka ce ti biti poznata

[Šabović Adis]

Jeste znali da od '88. Sjednicama Predsjedištva ne prisustvuje njegov deveti Član?

[Ma znas]

Kad se samo sjetim nevolja koje su imali neki clanovi SK. Oni znaju da ce biti kaznjeni. U nadi da ce nekako ublaziti kaznu u svojoj zadnjoj besjedi obicno kazu.

" Drugovi pogrijesio sam. Svjestan sam svoje greske ili gresaka. Parija mi je majka i otac. Partija me odgojila i ja prihvatam sve drugarske kritike upucene mani. Prihvatam i svsaku kaznu koja mi bude izrecene" itd.

Kad poce posljednji rat pritegu cipelr i pravo na okolna brda. Vise nije drug, a nije ni clan SKJ, vise ne prica o bratstvu i jedinstvo, negi salje granate na grad uz uzvik.
" Rusimo gradove ubijajmo gadove. Ne mozrmo zivjeti zajedno, nego jedni pored druguh".

[Šabović Adis]

Ja, i?
Ni demokratija ti ne valja, šta?

[Ma znas]

Demokratija??????? Rastegljiv pojam.

Za neke je demokratija likvidirati ljude metkom u celo bez sudjenja. Pobiti vise od 7,000 ljudi samo zbog imena ili druge vjere. Ako imas imena kao npr: Senad, Enver ili Faruk, lezi na zemlju i cekaj metak u potiljak ili rafal preko ledja.. itd.

bas je demokratija.