MODERNI PJESNICI/INJE REGIJE

[dadojović]

EKSPANZIJA (Svršetak)

Usred tmine,
budi me prošlost.
Osjećam
kako u meni
širi svoje guste grane.
Nije to trešnja,
već neko crno,
gorko voće
koje ostavlja
okus budnosti
i širi irise mojih očiju
van svemirskih rubova.
Žudnja za zaboravom tijela.
Nevraćanje znači prošlost,
jer za danas sam već istekao.

Saša SLAVKOVIĆ-SALKE

[dadojović]

BAKA

Sada bih sjela na autobus,
izabrala liniju kojom se nikad nisam
vozila,
i otišla tamo negdje,
gore,
da se izgubim-
kaže mi baka dok ispija
svoj treći fildžan kafe.

Zerina KULOVIĆ

[dadojović]

TJESKOBA

Pljusak na pohabanom kaputu
Cipele tijesne i mokre u blatu
Samotna noć u tuđinskom gradu
Nostalgična muzika na kratkom valu
Postaja: sto jedan, zarez pet

Valovi kiše zapljuskuju okna
Oblaci k'o maskom prekrili mjesec
Tjeskoba u očaj tjera mi dušu
Kava bi topla sad dobro došla
Samo da imam novčić za nju

Noći su sretne već odavno rijetke
Drage i srodne odnijele rijeke
Vrtložne sudbine, životne neke
Sad tugom i mrakom stalno mi prijete
A ni Nje, po zlu, sad nema tu

Dado Jović

[dadojović]

POPIS AUTORA/ICA ČIJA JE POEZIJA OBJAVLJENA NA TEMI:

Dragica GAGOVIĆ
Sanja ATANASOVSKA
Dado JOVIĆ
Kemo SELAK
Suzana MARIĆ
Lorena KUJEK
Zoran SOVA
Dragica MEYER
Slobodanka GRLJUŠIĆ
Saša SLAVKOVIĆ -SALKE
Šejh HASAN KAIMIJA
DDK
UMIHANA
Nikola MADŽIROV
Snežana STOJČEVSKA
Zerina KULOVIĆ
Zijad PANDUR
Vesna PARUN
Daniela BOBINSKI
Katica BADOVINAC
Nedžib VUČELJ
Zaim VESKOVIĆ
Stanka SRŠEN
Mirjana PEJAK- PEKI
Željka KAHLIK- TONKA
Vesna ŠKRLIN- BATURINA
Melida TRAVANČIĆ
Jelena MARKOVIĆ
Meho BARAKOVIĆ
Ibro SUHOPOLJAC
Stevo GRABOVAC
Omer Č. IBRAHIMAGIĆ
Almin KAPLAN
Jasna KARAMEHMEDOVIĆ
Zorica TIJANIĆ
Mustafa ŠIRBIĆ
Luna- H
Nikica KLOBUČAR
Nikolina PETERLIK
Irena SKOPLJAK - BARIĆ
Ivana LULIĆ
Emina KOVAČEVIĆ

[Sanja Atanasovska]

ПО НАС

Еден ден некој ќе ги здипли нашите ќебиња
и ќе ги прати на хемиско чистење
од нив да го истрие последното зрнце сол,
ќе ги отвори нашите писма и ќе ги реди по датуми
наместо по исчитаност.

Еден ден некој ќе го размести мебелот во собата
како шаховски фигури на почеток од нова игра,
ќе ја отвори старата кутија за чевли
во која ги чуваме паднатите копчиња од пижамите,
недотрошените батерии и гладта.

Еден ден ќе ни се врати болката во 'рбетот
од тежината на хотелските клучеви и
сомнежот со кој рецепционерот ни го подава
далечинскиот управувач.

Туѓите сожалувања ќе тргнат по нас
како месечина по заталкано дете.


ПРЕД ДА СЕ РОДИМЕ

Улиците беа асфалтирани
пред да се родиме и сите
соѕвездија веќе беа формирани.
Лисјата гниеја
до работ на тротоарот.
Среброто црнееше врз
кожата на работниците.
Нечии коски растеа низ
должината на сонот.

Европа се обединуваше
пред да се родиме и косата
на една девојка спокојно
се ширеше врз површината
на морето.

СЕНКИТЕ НÈ ОДМИНУВААТ

Еден ден ќе се сретнеме,
како бротче од хартија и
лубеница што се лади во реката.
Немирот на светот ќе
биде со нас. Со дланките
ќе го помрачиме сонцето и со фенер
ќе се доближуваме.

Еден ден ветрот нема
да го промени правецот.
Брезата ќе испрати лисја
во нашите чевли пред прагот.
Волците ќе тргнат по
нашата невиност.
Пеперутките ќе го остават
својот прав врз нашите образи.

Една старица секое утро
ќе раскажува за нас во чекалната.
И ова што го кажувам е
веќе кажано: го чекаме ветрот
како две знамиња на граничен премин.

Еден ден сите сенки
ќе нè одминат.

Никола Маџиров

[Hurija]

star.jpg

[dadojović]

SMRT PJESNIKA

Naš je brat onaj što ostade u šumama
Srebrenice,
u trenu munje,
i sječiva ljuta...
a nedovršene mu se pjesme zacenuše;
niti im kraja ima,
nit početka,
u šarenoj torbici, izatkanoj- sve bez rima.
A samo se jedno (sakriveno) naziralo ime,
ispod trećeg stiha;
Aman!
Zeman!
Kako ću te naći?
Zerina

FENIKS

[jelena...]

Od odjeće
Nosim samo crnu istoriju,
dok teška čizma
gazi moje ruke.

...

Pitam se
da li bič i knjiga
bubanj i flauta
katran i cimet
idu zajedno
u istoj pjesmi?

Pročitala sam nekoliko pjesama pa ću izdvojiti one koje su me zainteresovale za tvoju poeziju.

Pjesma ''Šafran'' mi je na prvu ostavila najjači utisak. ''Stari grad'', ''Laži okusa cimeta'', ''Sebičan čovjek''... - tematski su bliske meni kao čitaocu. Motiv svjetlosti, ljubavi, osvete riječima; kolektivna odgovornost i teret prošlosti; laž, sebičnost i otuđenost čovjeka u sadašnjosti... važno je i dobro nametnuti savremenim čitaocima na našim prostorima - pa i šire.
Sviđa mi se atmosfera koju stvaraš stilskim sredstvima..pogotovo metaforama, retorskim pitanjima, poređenjem i kontrastom.

Ljuti me kako pišeš o ljubavi - ali to je još jedna pohvala tvojoj poeziji, iako možda ne zvuči tako.

Patriotski momenti me nisu dotakli i nisam uspjela da ih povežem sa kontekstom u kojem se pojavljuju.

Eto, toliko od mene.

Svako dobro i sretno u budućem radu.

[Sanja Atanasovska]

Od odjeće
Nosim samo crnu istoriju,
dok teška čizma
gazi moje ruke.

...

Pitam se
da li bič i knjiga
bubanj i flauta
katran i cimet
idu zajedno
u istoj pjesmi?

Pročitala sam nekoliko pjesama pa ću izdvojiti one koje su me zainteresovale za tvoju poeziju.

Pjesma ''Šafran'' mi je na prvu ostavila najjači utisak. ''Stari grad'', ''Laži okusa cimeta'', ''Sebičan čovjek''... - tematski su bliske meni kao čitaocu. Motiv svjetlosti, ljubavi, osvete riječima; kolektivna odgovornost i teret prošlosti; laž, sebičnost i otuđenost čovjeka u sadašnjosti... važno je i dobro nametnuti savremenim čitaocima na našim prostorima - pa i šire.
Sviđa mi se atmosfera koju stvaraš stilskim sredstvima..pogotovo metaforama, retorskim pitanjima, poređenjem i kontrastom.

Ljuti me kako pišeš o ljubavi - ali to je još jedna pohvala tvojoj poeziji, iako možda ne zvuči tako.

Patriotski momenti me nisu dotakli i nisam uspjela da ih povežem sa kontekstom u kojem se pojavljuju.

Eto, toliko od mene.

Svako dobro i sretno u budućem radu.

Zasto te ljuti kako pisem o ljubavi? Mozda zvuci pesimisticno? O patriotizmu, ima fora, ali je sakrivena. Sve je izmegu redova, da covek razmislja. „Safran„ sam napisala dok sam putovala Skopje - Kumanovo dok sam bila bjesna zbog posla. Stvorila se u glavu kao blic od fotoaparata i zato sam resila da svoju knjigu nazovem Safrane moj. Puna je emocija po meni, od ljubavi do besa, nepravde, pesmizma i zelja za nesto vise u zivotu, za neki uspeh. Hvala punooooo.

[dadojović]

ZORA KRIJUMČARA

S njim se zaista nikad ne zna!

Krijumčar stihova ustaje pre zore,
drugujući s kriškom limuna,
dok mu čun klizi niz
želatinozno more,
dok u daljini nejasni zvuci
kao bubnjevi najavljuju novi dan.

Obavijen nitima od stihova,
kreće se kao ukleti moreplovac
krajolikom na granici zemlje od snova,
praćen onim ljupkim himerama-
bez kojih ne može da zamisli
svoje postojanje u ovom kotlu besmisla-
gdje još samo rađanje leptira
izgleda ima nekog smisla...

Milan DRAŠKOVIĆ

[Koraci_u_noci]

Ako ostarim

Pretrčat ću godine kao Forrest Gump
ako me budeš u starosti čekao
na drvenom trijemu trošne kuće
Pristajem da budem sijeda starica
sa crvenim ružom na usnama
i borama
koje su naslikale korita rijeka koja su presušila
i ostavila bezbroj priča u svojim tokovima
Hoću da vodimo ljubav u pogledu
u kojem ćemo da imamo tridesetšest i dvadesetosam
Da me držiš za ruku
kada se smrti budem bojala
I da plešemo čarlston usporenim tromim koracima
Ako ikada ostarim
i tebe na trošnoj terasi ne bude
hoću da imam ogledalo
i u jednoj od bora ugledam
tebe i mene.

Luna H.

[dadojović]

GALERIJA STIHA

Pogledom milujem konture tvog lika,
dodirom ispitujem dubine boja,
u ramu živi posebno draga slika,
svaki oblik podseti - samo sam tvoja.
Pokret kičice sudbinu nam predstavi,
kroz mnoštvo motiva, obrisa i sena,
u toj mirnoj luci ljubav mi ostavi,
tek da podseti - za tebe sam stvorena.
Visinama nota koje vežu moj glas,
tiho dosežem nebo plavo okvire,
primam ih u zagrljaj kao lični spas,
podsete me - ljubavi se ne opire.
Toplinu sklada koju odaju boje,
perom nanosim na pesničke hartije,
mastilom nemi reljef reči kroje
da podsete - ljubav ime da opije.
Galerija stiha umetnosti spaja,
tim jedinstvom mogu snove da ostvarim,
ponosno nosim krila pesničkoga sjaja
da te podsetim - s tobom ću da ostarim.

Olivera DRAŽIĆ

[ina]

BAKA

Sada bih sjela na autobus,
izabrala liniju kojom se nikad nisam
vozila,
i otišla tamo negdje,
gore,
da se izgubim-
kaže mi baka dok ispija
svoj treći fildžan kafe.

Zerina KULOVIĆ

Ne znam tačno zašto ali meni jedna od najdražih..
Još da je fildžan kafe nazvala.. kahvom..

[ina]

GALERIJA STIHA

Pogledom milujem konture tvog lika,
dodirom ispitujem dubine boja,
u ramu živi posebno draga slika,
svaki oblik podseti - samo sam tvoja.
Pokret kičice sudbinu nam predstavi,
kroz mnoštvo motiva, obrisa i sena,
u toj mirnoj luci ljubav mi ostavi,
tek da podseti - za tebe sam stvorena.
Visinama nota koje vežu moj glas,
tiho dosežem nebo plavo okvire,
primam ih u zagrljaj kao lični spas,
podsete me - ljubavi se ne opire.
Toplinu sklada koju odaju boje,
perom nanosim na pesničke hartije,
mastilom nemi reljef reči kroje
da podsete - ljubav ime da opije.
Galerija stiha umetnosti spaja,
tim jedinstvom mogu snove da ostvarim,
ponosno nosim krila pesničkoga sjaja
da te podsetim - s tobom ću da ostarim.

Olivera DRAŽIĆ

I ovo je srcoljubivo..
Ima li još šta njeno "manje pekmezasto" ?

[dadojović]

BAKA

Sada bih sjela na autobus,
izabrala liniju kojom se nikad nisam
vozila,
i otišla tamo negdje,
gore,
da se izgubim-
kaže mi baka dok ispija
svoj treći fildžan kafe.

Zerina KULOVIĆ

Ne znam tačno zašto ali meni jedna od najdražih..
Još da je fildžan kafe nazvala.. kahvom..

Zerina je po mom sudu jedna od najboljih autorica BIH pozije zadnjih godina. Puno je učinila za promociju BIH književnosti.

[dadojović]

MOSKVA

Grad.

Pretvorim se
u vrijeme koje nije
nikad nestalo,
samo se sve rjeđe
i rjeđe pojavljuje
ponajviše slikama
koje vide se iz daleka
i glasovima koji čuju se
sasvim blizu.
Stepama Bog rodio je
vjetar
koji čupka lišće
da se može vidjeti
kako dolazi zima,
a breze izgovaraju
Jesenjinove stihove
dahom
njegovog uzavrelog ljeta.
Postavio je ljepotu
tamo gdje joj je mjesto,
okrenuo oči i samo se divio,
a ljudi su govorili koliko
samo ima mašte
da napravi sve ovo
i razgali sve, baš sve
do matere crnice.
Jezerima stavio je sunce
u dlan
ne bi li ga razmnožio
u više slabašnih kopija.
Po rijekama prosuo je zvijezde,
sjenkama pustio slobodu
da mogu i gore.
Dok dodiruju se nebom
oči obzora postaju tanke,
sasvim tanke.
Ceste stapaju se noćima,
ulice sužavaju u ulaze,
a na izlazima pjesma.

Tugom nestaje.

Saša SLAVKOVIĆ - SALKE

[dadojović]

NE ZNAM

Ne znam koliko je sati
niti koji je dan danas
ni koja godina
tranzitira u našim životima.
Ne znam tko zasijava sunce
i da li stvarno
duša nomada
zaspi pod otvorenim nebom.
Ne znam vredi li sijati
gdje ne izraste lijepa riječ.

Sanja ATANASOVSKA

[Koraci_u_noci]

Jedna prigodna


Bol u kostima

Bol u kostima najavljuje vrijeme u kojem ću da čeznem
Za ljetom,
oskudnom odjećom,
za trenucima ljeta u kojem sam bila sretna
Bol u kostima je hipohondrija
fizički prisutno ignorisanje tebe u mislima
Baš kao i kupovina nepotrebnih stvari,
pozorno gledanje reklamnih poruka,
klimanje glavom u ulozi sagovornika
I to kada stojim u potkošulji bez šminke ispred ogledala
satima gledajući tebe u drugoj strani ogledala
nijema
Bol u kostima je jesen
melanholična
Trotoari prošarani zlatnim ukrasima
bež mantil
prazan zagrljaj
miris pečenog kestenja
usamljena djevojka u izlogu kafea
Bol u kostima je podsjetnik
da sam
bez tebe u novom godišnjem dobu
usamljena.

Luna H.

[dadojović]

RECI

Reci da nikada neću plakati
i ja ću prestati.

reci da nikada neću plakati,
a ja ću prebrojavati zrna
pšenice u klasu,
ptice u jatu, latice tratinčice,
sate, dane, mjesece, godine
i prestat ću plakati.

Reci da nikada neću plakati,
ako se vrata zatvore i kućni
prag zajeca,
ako srce stare kruške na
dvorištu
prestane da kuca,
ako presuši zdenac u koji smo
bacali novčiće
za ispunjenje želja
i ja ću prestati plakati.

Reci da nikada neću plakati,
a ja će zauvijek svaku suzu
zanijekati.

Mirjana PEJAK-PEKI
(Prow.Quantum.Xm) (xir).

[Hurija]

Autopilot





Tražimo u džepovima u

rupi gdje je ruka uvijek sama

crveni prekidač kojim ćemo

uključiti autopilota i zaboraviti

na pokretljivost. neka nas

vozi netko drugi bez sudaranja i krvi

netko kome ništa nismo obećali.

nitko više ne putuje sam gledamo

tuđe slike sve znamo unaprijed. nakon

putovanja možemo ostati u gluhom

ulju umora taman toliko da popucaju

sva stakla oko nas, da se zaustavi

tvoja ruka koja miješa kavu i prestane

trubljenje krivo parkiranih automobila.

večeras će se sve samo završiti

izlit će se voda i prosuti pepeo

iz pepeljare po podu naše tijesne sobe.

ostat će nam dovoljno vremena

za gledati crnu rupu od pepela

ispred naših golih stopala.



Darko Šeparović