Nesnosan smrad, koji se osjeti već po izlasku iz aviona, potiče od loše održavane kanalizacije, zbog čega vazduh gotovo uvijek ima miris septičke jame.
Problem je u tome što ova metropola ima zvanično 20 miliona stanovnika, što je daleko veći broj od onog kom je prilagođen kanalizacioni sistem izgrađen prije više od 50 godina. Sistem trenutno prerađuje više od 50.000 litara kanalizacione vode svake sekunde, što je dovoljno da se napuni po jedan olimpijski bazen svakog minuta.
Kako bi se zaštitili od smrada, neki šetači i biciklisti nose hirurške maske, a ulični prodavci na obližnje šahtove stavljaju kese i kartone, kako bi barem malo ublažili širenje “miomirisa”.
Vlasti već godinama pokušavaju da pronađu rješenje, ali bez uspjeha. Ovog puta gradonačelnik Migel Mensera predlaže 135 miliona dolara vrijedan plan izgradnje tri fabrike biogasa u kojim bi se otpad reciklirao.
One bi trebalo da budu gotove do 2018. i recikliraju 12.500 tona otpada, koliko se dnevno proizvede u Meksiko Sitiju.
No, teško se oteti dojmu da bi se i mnogi bh. gradovi mogli naći na listi najsmdljivijih. Zamislite Sarajevo u jeku ljetnjih suša, kada Miljacka presahne i 'otpusti' svoje miomirise po gradu... A tek Maglaj i nesnošljivi smrad 'natronke' ili Visoko i razarajući vonj kože koji se iz 'Preventa' širi cijelim gradom. O smogu, čađi i užasu koji tokom zime udišu Sarajlije, Zeničani, Tuzlaci, Kakanjci... i mnogi drugi bh. građani - da i ne govorimo.
Naslov 
More bit' a i nemora...
ko ce to izdrzati
